Daans tips voor jongeren
Vegetarisch zijn en hoe jij het ook kan
Om te beginnen zou ik graag een paar mythes uit de weg willen ruimen:
1. Ik ben geen konijn ( haha ).
2. Je kan gezond leven zonder vlees. Pas op, want ik zeg niet dat je gewoon vlees kan weglaten uit je maaltijd, je moet het natuurlijk wel vervangen. En met vervangen bedoel ik niet de eerste de beste veggieburger: die zijn meestal veel te vet en eigenlijk niet zo goed voor jou. Je mag ze wel eens eten, maar niet als enige vleesvervanger. Nee, je moet de proteïne die in vlees zit vervangen, en dat gaat gemakkelijker dan je denkt. Als je een beetje research doet, vind je al snel wel wat. En om jou wat vooruit te helpen, hebben we hier al wat informatiebronnen:
3. Vegetarisch eten is niet vies. Je moet het gewoon goed kunnen klaarmaken. Vlees is een echte smaakmaker, dat is waar, maar als je eenmaal goed vegetarisch kan koken, is het minstens even lekker! En omdat ik toch zo goed en gul ben, heb ik hier speciaal voor jou enkele recepten bijeengeraapt:
Oké. Nu dat uit de weg is, ga ik jullie vertellen over mijn motivatie om vegetarisch te worden. Want geloof het of niet, ik was een grote vleesfan. Het begon allemaal op een dag in de Engelse les toen we een documentaire keken van David Attenborough ( zie: "Op een dag in de les Engels" hieronder). In die documentaire vertelde hij dat er simpelweg niet genoeg dieren zijn op de wereld om iedereen te voeden en dat als we zo doorgaan, de planeet het niet meer zal kunnen bijhouden. Ik vond het toen plots heel arrogant van mezelf dat ik nog steeds vlees at terwijl ik perfect zonder kan. Dus ik heb aan mijn ouders gezegd dat ik vegetarisch wou worden, en dat heb ik ook gedaan. Nu, ik moet je waarschuwen, het is niet gemakkelijk! Ik heb de eerste paar weken letterlijk gedroomd dat ik vlees aan het eten was. Nu ben ik gelukkig over die fase heen en ik ben nu happy vegetarian.
Op een dag in de les Engels
In de les Engels kijken we naar de jongste documentaire van David Attenborough: A life on our planet. Ik kan niet geloven dat die man 93 is! Hij lijkt 75.
In de film kijkt hij terug naar al zijn reizen en expedities, en telkens rekent hij uit hoe de wereld toen in elkaar zat: hoeveel mensen er op de planeet woonden, hoe groot het gat in de ozonlaag toen was, of hoe dik de ijskappen waren.
Ik vind het heel interessant, maar blij word ik er niet van. Want bij elke nieuwe expeditie is de wereld achteruit gegaan. En altijd vraag ik me dan af wat ik als jongere kan doen.
Ik weet wel dat alle kleine acties helpen. Maar toch is het de overheid die de echt grote dingen moet doen of beslissen.
Ik ergerde me dan ook aan Jan Jambon, die op tv zei dat België wat het klimaat betreft al tot de beste leerlingen van de klas behoort. Volgens hem kon je ons niet vragen om het nog 50% beter te doen, want we haalden al 9/10.
Dat vind ik onzin! Het is niet omdat anderen het slechter doen dan jij, dat jij het dan automatisch goed doet.
We kunnen veel beter, denk ik. En het zou moeten worden behandeld als een crisis, want het IS een crisis!
Vrienden zien
Ik had al een hekel aan auto's toen ik nog heel klein was en nog niet eens wist dat ze slecht voor het milieu waren. Ik ben dus ook heel blij dat we thuis autodelen, en altijd eerst bekijken of we ergens kunnen komen met de fiets of het openbaar vervoer.
Als ik met vrienden afspreek, dan doe ik dat zelf ook: kan het met de bus? Of met de trein? Kan ik de fiets nemen? Ik rij zo goed als nooit mee op de achterbank. En dat wil ik zo houden
School
Ik schrijf het liefst op gerecycleerd papier, en als ik schoolspullen nodig heb, dan check ik of ze het PEFC-logo hebben: dat betekent dat ze van hout uit duurzaam beheerde bossen worden gemaakt. In de kringwinkel zoek ik naar tweedehands mappen en andere spullen. Ik koop geen water in PET-flesjes of voorverpakte lunches, maar neem mijn brooddoos en drinkbus mee.
Natuurlijke kleding
Ik hou er wel van om kleren te dragen die ik mooi vind. En dat doe ik dan ook graag milieuvriendelijk. Een hele goede tweedehands klerenwinkel is Think twice: ze hebben daar altijd second hand en vintage mooie kleren en ook nog eens aan een spotprijsje. Je vindt hun winkels in Brussel, Antwerpen, Leuven, Hasselt, Brugge, Mechelen en Gent.
Maar je hoeft niet altijd ver te gaan om iets leuks te vinden. In Halle, waar ik woon, ga ik naar de kringwinkel of naar tweedehandswinkel: Think Second.
Ik probeer ook altijd kleren in biokatoen te kopen, bij C&A bijvoorbeeld. Gewoon katoen is heel vervuilend, maar de biovariant is dat stukken minder.
Ik kijk ook altijd naar de labels: is kleding gemaakt van polyester, dan koop ik het niet, want dat wordt gemaakt van aardolie, en is dus eigenlijk van plastic. Polyester laat microplastics los in de wasmachine, die in zee terechtkomen en door vissen worden opgegeten.
Wil je weten of je favoriete kledingmerkclean is? Dat check je hier.
Kringwinkelspullen
Heb je iets nieuws nodig, dan is het leuk om eens in de kringwinkel te gaan kijken. Ik kom er al sinds ik heel klein was, en ik vond er al veel mooie dingen: een gitaar bijvoorbeeld, een goede! Een leuk kastje voor mijn kamer. Een miniatuurschip. Een dromenvanger. Zelfs een oude typemachine die nog steeds werkt.
Mijn eigen te klein geworden kleding en - vroeger - mijn speelgoed brengen we er ook heen.
