Onrijp fruit wordt gelei

Met lede ogen zag ik de ene na de andere onrijpe appel uit onze boom vallen en in het gras rollen. Oneetbaar. Moest ik ze echt weggooien?
Het kan niet zijn, dacht ik koppig, dat mijn grootmoeders hun afgevallen fruit zomaar lieten verrotten. Ik zocht en vond een oud recept voor appellek, of: gelei van het sap van onrijpe vruchten. 
- Was je appels en snij ze ongeschild in grove stukken. 
- Doe alles, dus ook de klokhuizen, in een pot en vul die met water tot de appels onder water staan. 
- Breng aan de kook en laat na 15 minuten pruttelen weer afkoelen. 
- Giet de appelbrij door een neteldoek in een andere pot. Laat rustig lekken en knijp de brij goed uit.  Doe de appelresten bij het compost of geef ze aan je kippen. 
- Je hebt nu een gele vloeistof in je pot. Breng weer aan de kook, voeg voor 1 liter een zakje pectine toe en eventueel wat honing of stevia. 
- Ik hou van een lichtzure smaak, dus ik gebruik zelf een klein beetje stevia. Pectine bevat immers al suiker. 
- Giet in schone jampotjes, schroef ze dicht, zet ze even op hun kop en bewaar ze koel en donker. 
Heerlijk op je boterham of in natuuryoghurt! 

Onkruid wordt gevelplant

Enkele jaren geleden interviewde Jan een professor stadsecologie, die hem meenam op een groenwandeling door Mechelen. De professor sprak lyrisch over alle mogelijke plukjes onkruid die zich tussen stoeptegels naar boven wurmden of langs verkeerspalen bloeiden. Ongelooflijk belangrijk voor de luchtkwaliteit in een stad, al die kleine plantjes samen, vond hij. Laten staan dus!
Sindsdien weigert Jan het onkruid aan onze gevel nog langer te wieden. Het kon de lucht in onze straat ten goede komen, zei hij.
Knarsetandend hoorde ik hem aan: die wildgroei aan de voordeur vond ik maar niets. Af en toe trok ik de plantjes toch stiekem weer uit. En deed ik het niet, dan schoot de buurvrouw wel in actie.
Intussen ben ik helemaal mee. Er blijken best mooie planten langs ons rijhuis te groeien! Je hoeft geen stoeptegel los te wrikken, geen vergunning aan te vragen, geen plant te kopen en die ook niet met veel moeite langs de gevel te leiden.
Je doet gewoon helemaal niets. Voor de luie tuiniers onder ons klinkt dit toch als muziek in de oren? 

Tomaten worden saus

Ik vind niets zo lekker als zelfgemaakte tomatensaus. In ons tuintje hebben we elke zomer dan ook heel wat tomatenplanten: ze nemen weinig plaats in, groeien snel en kunnen tegen een stootje.
Heb ik meer tomaten dan we op kunnen, dan maak ik saus voor de winter: 
- Stoof een flinke gesneden ui aan in olijfolie, doe er de in blokjes gesneden tomaten bij en laat pruttelen. 
- Kruid naar smaak. 
- Mix kort, zodat je saus wat gladder wordt, maar toch nog structuur heeft.
- Giet de saus in schone glazen bokalen of flessen en zet ze even op hun kop. 
- Bewaar koel en donker. 
De afgelopen zomers kon ik zoveel saus inmaken, dat ik tot in januari geen tomaten in blik of fles hoefde te kopen. 
Iets voor jou? Smakelijk! 

Fruitkist wordt bijzettafeltje 

Deze stevige fruitkist uit 1962 erfde ik van mijn grootvader, een Limburgse fruitboer. Ik zette hem op zijn kortste kant, plaatste een mooi bloeiende plant beneden en zette een tweedehands lantaarn bovenop. Ik legde er nog wat schelpen omheen die de kinderen op vakantie raapten. 
Een kopje koffie of thee erbij en de stoere kist is een perfect tafeltje. 
Je kan zo'n kist ook schilderen of op een andere manier pimpen. Maar dat hoefde voor mij niet. In elk geval is het zo heerlijk luieren in de hangstoel! 

Bananenschil wordt meststof

Tot nu toe composteerde ik onze bananenschillen altijd, maar sinds kort stop ik ze in een bokaal, overgiet ik ze met water en laat ik ze enkele dagen staan.
Daarna haal ik de schillen eruit en gooi ze alsnog bij het compost. Het overgebleven water gaat mee in de gieter, als natuurlijke meststof voor de planten.
Die meststof is rijk aan mineralen, fosfor, stikstof en kalium. Dat zegt ons mensen weinig, maar voor je planten is dit een hemelse energy drink.
Let op, want trop is te veel: giet het verdunde mengsel niet in een vaas, want dan worden je planten dronken. Geef dit enkel aan planten die in volle grond of in plantenbakken staan. 

Je kan dit 1 keer per maand doen en het is goed voor elke groentenplant, voor elke bloem, struik of boom.  
Probeer het eens! 

Plastic emmertjes worden organisers

Ik ben dol op van die emmertjes gevuld met snoepgroenten: kerstomaatjes, komkommers, radijsjes,... Heerlijk.
Maar ja, dat is weer een hoop plastic op de afvalberg... of niet! Sinds enkele jaren gebruik ik dit soort emmertjes als fridge organisers. Superhandig! Je etenswaren liggen minder snel kriskras door elkaar, je ziet in één oogopslag wat je in huis hebt, je koelkast wordt minder snel vuil èn je gooit je plastic niet weg. Win win!

Baksoda wordt geurvreter

Poetsproducten, geurkaarsen, luchtverfrissers, ze irriteren onze slijmvliezen en longen, bezorgen ons hoofdpijn en zijn niet goed voor de luchtkwaliteit in onze huizen.
Maar hoe hou je je huis dan fris? Met baksoda! Ook bekend als natriumbicarbonaat. Je vindt het in je supermarkt, bij de bakproducten of de zouten.
Je doet een paar scheppen in een decoratief potje of schaaltje, en die plaats je vervolgens bij je toilet, naast je vuilnisbak of in je keuken. Is dat alles? Ja hoor, dat is alles.
Kookgeuren en andere nare aroma's verdwijnen snel, want baksoda is de koningin der geurvreters. Je schaaltjes raken niet verzadigd en gaan zelf niet stinken, je hoeft ze hooguit 1 keer per jaar te verversen. 

Hou je van een lekker geurtje, dan kan je enkele druppels van je favoriete etherische olie toevoegen. Maar zelfs dat hoeft niet. Super easy!

Wol wordt vliegengordijn

Toegegeven, dit is een ambitieus project. Zeker wanneer je vroeger, in de handwerkles op de lagere school, zwetend zat te prutsen met onwillig garen en vervelende brei- of haakpennen.  Been there, done that. Mijn handwerkjes waren altijd de knulligste.
Tussen mij en breien komt het niet meer goed, maar haken heb ik opnieuw omarmd. Waarom? Omdat het echt niet moeilijk is, daarom.  En leuk! En ontspannend! Het gaat ook nog eens snel. Super!
Dit vliegengordijn maakte ik naar een idee van Ponnekeblom. Ik haakte enkele rijtjes stokjes zo breed als mijn achterdeur. Voor de slingers maakte ik lussenkettingen met hier en daar een bobbelsteek. Met enkele steekjes naaide ik vervolgens de kettingen vast aan de boord en schoof ik die boord over een bamboestok. Met haakjes vastmaken boven je buitendeur en klaar!